Uit de archieven van P&O

Een officieel gesprek tussen mij en onze hond.

Collie: 'Baas, heb je even?'

RVB: 'Ja, natuurlijk. Je weet, mijn deur staat altijd open. Ga zitten.'

Collie: 'Ga zitten?'

RVB: 'Sorry, ik bedoel: zit!'

Collie: 'A, ok, ik snapte het al niet.'

RVB: 'Wat kan ik voor je doen?'

Collie: 'Het is onder mijn aandacht gekomen, dat je me sinds kort ander voer geeft.'

RVB: 'Dat klopt. En?'

Collie: 'Nou... had je dat niet even kunnen overleggen?'

RVB: 'Overleggen? Vind je het niet lekker dan?'

Collie: 'Jawel, super lekker.'

RVB: 'Nou dan.'

Collie: 'Daar gaat het niet om, het gaat om het principe.'

RVB: 'Het principe is dat ik de baas ben en jij de hond.'

Collie: 'Daar heb ik dus over na liggen denken. Ik ben van mening, dat ik mezelf de afgelopen twee jaar als een waardevol lid van het huishouden heb bewezen. Bovendien denk ik dat ik als lid van de roedel nog veel groeipotentieel heb en ik zou graag de kans krijgen om me daarin te ontplooien. Ik zie mezelf over een hondenjaar of vijf zelfs op weg naar het mededirecteurschap. Daarom vind ik dat ik in ieder geval een beetje zou moeten mogen meebepalen als onderdeel van mijn groeitraject.'

RVB: 'Ok..., ok. Helder verhaal. Zo te horen is er echter enige verwarring ontstaan. Luister Sherlock, jij bent zeker een waardevol lid van het huishouden. Dat waarderen we ook ontzettend. Dit neemt echter niet weg, dat we hier met een bepaalde hiërarchie en structuur werken. Ongeacht ieders bijdrage op welk moment dan ook blijft deze structuur gehandhaafd. Binnen jouw functie doe je het werkelijk fantastisch, echt, je bent een absolute tophond. Je zult door je inherente hond-zijn, je hondanigheid zeg maar -haha-, echter nooit een positie kunnen bekleden, waarin je zeggenschap gaat hebben over wat dan ook. Uiteraard mag je altijd suggesties doen en je weet dat ik prijs stel op je mening, maar van tevoren met jou overleggen alvorens ik beleid implementeer, is een eis die jij nooit zult kunnen stellen.'

Collie: 'Helder..., helder... Dan zal ik mijn maatregelen moeten nemen.'

RVB: 'O ja? Wat voor maatregelen?'

Collie: 'Ik had eigenlijk gehoopt dat het niet zo ver zou komen, maar gezien je houding zie ik me gedwongen om het hogerop te zoeken. Ik zal contact moeten opnemen met de CEO.'

RVB: 'Je bedoelt De Brabander?'

Collie: 'Dat is toch de CEO?'

RVB: 'Jazeker, De Brabander is de CEO. Helaas voor jou ben ik de Raad Van Bestuur.'

Collie: 'O. Kut.'

RVB: 'Yup.'

Collie: 'Nou, dan... dan loop ik weg!'

RVB: 'Je loopt weg? En dan?'

Collie: 'Dan ga ik op avontuur!'

RVB: 'Man, wat bazel je nou? Je bent zo gedomesticeerd als maar kan. Je overleeft het nog geen dag zonder ons.'

Collie: 'Echt wel! Ik ga naar de grote stad en dan word ik listerinehond op Schiphol!'

RVB: 'Sorry, wat word je?'

Collie: 'Listerinehond op Schiphol. Dat zijn die honden die altijd aan de bagage snuffelen om te checken dat mensen niet te veel mondwater bij zich hebben.'

RVB: 'Volgens mij heb je iets verkeerd begrepen.'

Collie: 'Ik vind het gewoon niet eerlijk!'

RVB: 'Eerlijk? Weet je dat ik, sinds jij hier bent, om de dag het halve huis moet stofzuigen? Dat ik, ook als ik ziek ben, gewoon zonder zeuren met jou naar buiten ga? Dat ik alleen het beste voer voor jou regel, waardoor je nooit brokken hoeft te eten in tegenstelling tot de meeste andere honden? En ondanks dat ie het lekker vindt, komt meneer hier dan ook nog op hoge poten over zeuren, omdat hij niet geconsulteerd was. Is dat soms eerlijk? Wil je misschien even achter mijn laptop kruipen om zelf research te doen naar het beste voer voor jou?'

Collie: 'Nee, baas.'

RVB: 'O. Dat dacht ik.'

Collie: 'Sorry, baas.'

RVB: 'Het is al goed. Hier heb je een koekje.'

Collie: 'Ik hou echt wel van je, baas.'

RVB: 'Weet ik toch. Ik ook van jou. En nu in je mand.'

Coup d'état afgewend.